Aylar önce Aksaraylı bir genç çalıyor gazetemizin kapısını.
Biraz mahcup, biraz çaresiz anlatıyor yaşadığı sıkıntıyı.
Adam öz be öz Aksaray’ın evladı ve esnaf.
Abi diyor “Ben sabah 04.00, 05.00 gibi hale gider, gecenin geç saatlerine kadar ekmek param için çalışırım.
İşim gereği bir çok esnafa ürün veririm, vadeli ya da peşin parayla.
Bir esnafla tanıştım, lokantası varmış bizim ilimizde iş yapıyor, başka bir ilden gelmiş,
Aramızda bir çok esnafla olan ticaretten, oldu ürün verdim yüklü bir miktarda.
Gel zaman git zaman alamadım paramı, ben de yasal yollardan tahsil etmek istedim ekmek paramı.
O da ne! Bana borçlu olana esnaf borcunu ödeyeceği yerde bir Vali Yardımcısı ile başladı beni tehdit etmeye.
Ben birkaç kez bu Vali Yardımcısı ile görüştüm. Beni birkaç kez makamına çağıran bu Vali Yardımcısı Aksaraylı olmayan ama ilimizde ticaret yapan, bana borçlu olan esnafı neden icraya verdiğimi sorup, icrayı kaldırmam gerektiğini defalarca bana bizzat kendisi söyledi.
Ben de sayın Vali Yardımcısına ‘Bana olan borcunu ödemedi. Defalarca gün uzattım, senetleri, çekleri karşılıksız çıktı. Bu yüzden icra işlemleri başlattım dedim.
Aynı Vali Yardımcısı bu icraları kaldırmam konusunda beni tehditkar bir şekilde birkaç defa daha uyardı. Buna rağmen gece gündüz çalıştığım, ekmek param için mücadele ettim.”
Bu genç kardeşimizi dinledikten sonra malumunuz ben de bu haberi
“Aksaray Bu İddiaları Konuşuyor” başlığıyla gündeme taşıyıp haber yapmıştım.
Hatta, ilimizde suç örgütü ile alem yapan bir Vali Yardımcısının yaptığı yaramazlıkları da bu haberin içine dahil etmiştim.
Aradan geçen zaman içinde İç İşleri Bakanımız Süleyman Soylu’ya bu haber ulaşmış olmalı ki ilimize bir Mülki Müfettiş gelip bu Vali Yardımcıları hakkında soruşturma başlamıştı.
Bizzat ben de ilimize gelen Mülki Müfettişimize bu konuda bildiklerimi anlattım.
Sonuç olarak bu iki Vali Yardımcılarından birisi emekli oldu. Diğeri başka bir ile gönderildi. Soruşturması devam ediyor bildiğim kadarıyla…
Ya bizim Aksaray’ın o çok Vali Yardımcısısever, sözde Milletin, esnafın hakkını gözetenler, aman Allah’ım yukarıda yazdıklarımdan daha fazlasını Aksaray halkına reva gören, eziyet eden Vali Yardımcısına bir iltifat, bir izzeti bir ikram…
“Aman Vali Yardımcım siz, bizim halkı, esnafı ne güzel ezdiniz yerf.
Ama Olmadı tam da tadını almıştık ki gidiyorsunuz. Aaaa çok üzüldük.
Siz yine de arada bir uğrayın, Aksaray sizi ve meziyetlerinizi hep taktirle anacak.
Canınız ne zaman isterse bizde ezilecek esnaf, alem yapılacak çok suç örgütü, silah çekilerek kovalanacak Aksaray’ın yetiştirdiği çok bürokratımız var. Aman bizi ihmal etmeyin, olur mu sayın Vali Yardımcım” deyip alkışlarla gönderdik.
Ey Aksaray daha acısı var. İlgili Vali Yardımcısının eşleri hanımefendi yine bir uğurlama programında
“Ya ben bu ile hiç gelmek istemedim. Çok direndim ama geldim” diyerek ilimizin nedenli ucube(!) bir yer olduğunu herkeslerin içinde söylüyor.
Ardından bakıyorki hanımefendi izzeti ikram bol,
“Tüh tam da alışmıştık, şimdi ağlayarak gidiyorum” diye timsah göz yaşları döküyor.
Oradan bir şahıs da “Aman efendim sizlerden çok şey öğrendik” diyor şaka gibi.
Ne diyelim şimdi, Allah aşkına siz bir şeyler söyleyin.
Bize eziyet edene, sövene, dövene alkış tutar bir tavır içinde olduk, bakalım hayırlısı.
Kalın sağlıcakla.
Hepinizin Kirpiklerinden Öperim
