Yeni yıl yazısı yazamayacağım. Hiç kimsenin yeni yılını kutlayamayacağım. Çünkü insanın insana zulmüne tanıklık ettiğimiz günlerdeyiz.
Savaşı erkekler başlatıyor, cefasını ve diyetini ne yazık ki önce kadınlar sonra çocuklar ödüyor.
Halep’teki kadınlar yayınladıkları bildiride Ulema'dan Rejim milislerinin tecavüzüne uğramamak için ölüm fetvası istiyor. Aynı şekilde savaşın eziyetini en acı şekilde çeken kadınların eşleri, kadınlarının tecavüzüne tanık olmamak için eşlerini öldürmek için fetva istedikleri dile getiriliyor.
Suriye’de, Arakan da, Halep’te ve diğer İslam ülkesinde ki Müslümanlara yapılan katliam zulüm. Bir savaşın gittiği yol değil de, insanları götürdüğü yol. Savaşın olduğu her yerde inancına, milliyetine bakmaksızın savunmasız insanların hayatta kalma çabaları ve yaşadıkları.
Bu haberler karşısında insan olanın yüreğinin yanmaması, kanının donmaması mümkün değil. Vahşice, korkakça, dünyaya hükmetmeye çalışan liderlerin önlerine çocukları ve kadınları alarak yaptıklarını anlatabilmek, kelimelere sığdırabilmek insanlıkla ölçülendirmek mümkün değil.
Savaşın masumları için duyarlıyız, vicdanlarımız ayakta, haykırıyoruz, bırakın devlet olarak, birey olarak elimizden geleni yapmaya çalışıyoruz. Uluslararası toplumun sustuğu acıya ve vahşete kuru bir geçiştirmeyle değil, söylenileni, yaşanılanı yaşayarak çözüm üretmeye çalışıyoruz.
Halep'in durumu, İslam coğrafyasının bir ayıbı değil, tüm insanlığın ayıbı olmalıdır. Sadece biz değil, tüm dünya tanığı olduğumuz zamanın sorumluluğunu alıp daha çok, daha yüksek sesle yaşam hakkını savunmak, barış için gereken koşulların sağlanması için çağrıda bulunmak; hak, hukuk istemek; en temel insani değerler için sesini yükseltmelidir.
Ne kadar ilgilenmeseniz de, ne kadar, kör ve sağır olsanız da insanlık tarihinin savaşlarla dolu olduğu bir dünyada belki bir sabah sizde olabilirsiniz bir savaşın içinde.
İnsanlıktan nasibini almak isteyen, savaşın vurduğu sivillerin dilini, dinini, ırkını bilmez, sormaz.
Birbirimizle savaşmak niye? Yüzyıllardır yapılan tüm savaşlar ve devam edenler ne uğruna yapılıyor? Çıkar uğruna, insanlığı parçalamak, bölmek, birbirine düşman etmek uğruna.
İşte sonuçlar ortada. İnsanlık perişan, insanlar çaresiz...
Dünyada huzurlu bir ülke kalmadı. Bu gidişle de kalmayacak. Savaşları bitirebilecek tek güçlü ideal, insanlık vicdanıdır ve savaşın bir ahlakı vardır.
Ahlaksız bir savaş, cinayettir.
Sevgiyle Kalın.
