Ah “Nerde o güzelim Ahilik” dedim bugün. Sabah saat 07’ de Besmeleyle açardık diğer çırak kardeşlerimle dükkanımızı.Dükkanın Anahtarı öyle herkeste olmaz Anahtarı olanda Kalfamızdı zaten. Aslında akşam iş bitiminde yarım saat dükkanımızı temizlesek de sabah dükkanı açınca iş başlamadan önce yine dükkana şöyle bir ince temizlik apardık. Çayı ocağa koyar Ustamızın getireceği sıcak pide çömlek peyniri zeytin ile tüm çıraklar kalfalar ve ustalarımız ile sabah kahvaltısını yapardık. Besmeleyle açılan iş makinalarımızın başında kalfalarımız ve ustalarımız biz çıraklar pür dikkat yaptığımız mesleğe odaklanırdık.Biz çıraklar arasında tatlı bir rekabet olurdu..Zaman içerisinde kalfasının yada ustasının gözüne giren çırak iş makinasının başına zaman zaman geçerdi Yada ustamız ben bir hava alayım der, Hava almak bahane gözüne kestirdiği çırağa yavaş yavaş makinanın başına geçirirdi. Çıraklar arasında ustasının yada kalfasının gözüne girmek ustasının kullandığı makinanın başına geçmek onun için anlatılmaz bir haz muhteşem bir sevinçti. Ustalarımızın sırf bize sanat öğretmek için verdiği nasihatler dikkatlice dinlenir. İşin inceliklerini öğrenmek için Ustamızın arada bir sert çıkışlarını kaş çatışlarını hatta kulaklarımızın çekilmesini kendimiz için nasihat sayar onlara karşı en ufak bir kaş çatışımız olmazdı. Henüz 12 yaşında Sanayi ile tanışmış bir gazeteciyim. Hiç üreten toplumlarla üretemeyen toplumlar bir olur mu ? Bizim ülkemizin aslında bir üreten toplum geçmişi var. Ustalar yetişmiyor çıraklar artık yukarıda yazılanlar kadar mazide kaldı. Usta yetiştirmek için açılan okullarda inanın nerdeyse çocuklar cahil yetişiyor dersek yeridir. Sanayideki Usta çırak bulamıyor. Çırağın aklı bir karış havada Ailelerin önceden eti senin kemiği benim düşüncesi zamanla çocuğuma sakın dokunmayı almış Akıllı telefonlar çıkmış çırak vida sıkmayı unutmuş. Çırak az uz yarım yamalak işi öğrenmiş kendi işini kurmuş birde Ustasının müşterisine göz dikmiş.Dükkanını açan esnaf ilk siftahtan sonra bir diğer esnaf arkadaşına göndereceği müşteriyi kendine döndermenin telaşında.Ecdadımızın Ahiliği Ahte vefa bekler bizler anma günlerinde sadece ne güzel değerlerimiz varmış be zamanında diye dövünürüz. Sanatçının Elinin kiri medeniyetin aynasıdır. Sözü okulların tabelasında kalmaya başlamış. Sanatkar odalarının başkanları Esnafın sanatkarın derdini Amerikalarda gezi görü inceleme gezilerinden arar olmuş. Kayıt dışı ekonomi almış başını sanatkarın alın terini vadelere ve tefecilerin elinde döner olmuş Ah Ahilik İnce bir sızı olarak kalmış yüreğimizde kısacası Kalın sağlıcakla Hepinizin Kirpiklerinden öperim.
Ahilik Ahde Vefa Bekler
