Hollanda’dan Güzelyurt İlçesine izne gelen 68 yaşındaki Rıza Kahveci, içinde ukde kalan okuma yazma eğitimini, Güzelyurt Halk Eğitim’de almaya başladı.
Hollanda’da yaşayan ve Güzelyurt ilçesine izne gelen 4 çocuk 8 torun sahibi Rıza Kahveci (68), okuma yazma bilmediği için içinde hep bir eziklik hissettiğini, geri kaldığını söyleyerek, bunu aşmak için hayalini gerçekleştirmek amacıyla sıraya oturdu, kalemini eline alıp azmederek okuma yazma öğrenmeye başladı.
“Hep Ezik Yaşadım, Kendimde O Fırsatı Bulamadım”
Güzelyurt Halk Eğitim Merkezi’nde kursa başlayan Kahveci, “10 yaşında okula gitmişim, 13 yaşında okuldan atılmışım. Bir öğretmen sayesinde o günden sonra okula gittiğimde okulun birincisiymişim, sonra en sona düşmüşüm. O günden bugüne hep böyle yaşadım, ama içimde bir eziklik yaşadım. Hep birilerinden geri kaldım, hani bir insan topal olur, bacağı olmaz, yürüyemez ya, ben de öyle yaşadım. Hep sakat yaşadım. Dört tane bebeğim vardı, geçim telaşıyla hep gurbette geçti zamanım; Rusya, Libya, Suudi Arabistan, Ankara, İstanbul, sonra Mersin, en sonunda da Hollanda. Çalıştım, çiftçilik yaptım, davar sürdüm, öküzlerle, traktörle çalıştım. Çok traktör sürenin ikinci, üçüncüsü de bendim yani. Ama hep ezik yaşadım, geçim telaşıyla kendimde o fırsatı da bulamadım” ifadelerini kullandı.
“Buraya Beş Günümü Ayırıyorum”
Sonrasında kendisine, “Ben niye bu işi başarmayayım? Her işi başardım da bunu niye öğrenmeyeyim?” sorusunu sorduğunu ve okuma yazma öğrenme kararı aldığını belirten Kahveci, “O kararla araştırmaya başladım. Bir öğretmen buldum, sağ olsun, öğretmen de beni buraya yönlendirdi. Buraya geldim. İlk başta müdürüm, şimdiki müdürüm Hakkı Bey ve Fazilet Hocam bana yardımcı oldular. Ben okumaya karar verdim. Güzel bir karar, güzel bir ortamım var.
Yazmayı, okumayı öğreniyorum. Şu anda okuryazarlık öğreniyorum. İlerisinde daha da iyi öğrenmeye devam edeceğim. Buraya beş günümü ayırıyorum. Mesela bir telefon numarası veriyorum, arkadaşım benim işimi hallediyor. Yani hangi birini anlatayım ki? Mesela Hollanda’ya gidiyorum, havaalanını bulup gidemiyorum. Adam adresi veriyor, ‘Şu adrese gel,’ diyor.
Adresi bulup gidemiyorum. Yani yürüyemez, bacağı topal biri gibiydim. Hep zorluklarla geçindim, hep zor şeyler yaşadım. Kolay bir işim olmadı. İlk çocuğumdan başladım, 'Oku,' demeye. Sonra büyük kızımı okuttum, küçük kızımı okuttum, büyük oğlanı Anadolu İmam Hatip'e Ankara’da gönderdim. Sonra Hollanda’ya götürdüm” dedi.
Oğlu Aile Hekimi, Torunları Doktor ve Uçak Teknisyeni Oldu
Büyük oğlunun üniversiteyi bırakarak boyacı olduğunu, küçük oğlunun aile hekimi, bir torununun doktor, diğerinin uçak teknisyeni olduğunu söyleyen Kahveci, “Çocuklarıma hep okuma teşviki yaptım. Ankara’da özel okula gönderdim, biri 14 yaşında geldi, biri 17 yaşında geldi Hollanda’ya. O zamana kadar da Ankara’da okuttum. Bak, köyde Aksaray’da okutmadım, iyi okusunlar diye. Çevremde kim varsa hep oku teşviki yaparım. Teknoloji neyse onu yaparım, ehliyet neyse onu alırım. Okuma neyse onu yaparım. Kendim o işi yapamadım, hep geri kaldım.
O ezikliği yaşadım, ama hep ileri gidin, ileri gidin diyorum. Geri taraf zaten sizin. İleri gidin. Bana şimdi şu dünyayı verseler, bir de okuryazarlık verseler, ben okuryazarlığı seçerim. O vatandaşlara da şunu söylüyorum: gelin, burada size çok iyi bakarlar, ailenizden daha iyi şefkat gösterirler. Burada okuturlar, yazdırırlar. Lütfen, imkânı olan gelsin, başvursun. Ben başvurdum, memnunum. Onlar da başvursun, memnun olurlar” açıklamasını yaptı. Haber: Kemal Onur Atalay
Yorum Yazın